‘Bij de loodgieter thuis lekken de kranen’, hoorde ik onlangs iemand zeggen tijdens een meeting. Als geen ander begreep ik hoe jammerlijk waar die boutade is. En helaas besefte ik ook hoe toepasselijk die is op wat we met Sparkling Arrow doen.
Nee, de kranen lekken niet in onze home office, dat niet. Maar dag in dag uit werken we ons, zoals elke zelfstandige en ondernemer, uit de naad om onze klanten tevreden te houden. En dat gaat altijd ten koste van je eigen zaak of business.
Toen Elke en ik aan dit avontuur begonnen, hadden we ons voorgenomen zo weinig mogelijk operationeel bezig te zijn. ‘We gaan hier een succes van maken, maar we gaan zo weinig mogelijk zelf doen’, zeiden we lachend tegen elkaar. Met Sparkling Arrow zouden we de dingen anders aanpakken dan met onze eigen bedrijfjes. Als echte zaakvoerders zouden we bezig zijn met business development en met strategie, onze onderneming laten groeien en bloeien… want dat is waar we het meeste voldoening uit halen.
Geen tijd, geen tijd
En wat bleek toen we bij het begin van dit nieuwe jaar terugblikten op het voorbije anderhalf jaar: de tijd die we voor Sparkling Arrow reserveerden was niet alleen te beperkt, we waren in die kostbare tijd enkel nog met operationele zaken bezig.
Ons zorgvuldig uitgewerkte salesplan hadden we al sinds 2019 niet meer bekeken. Geen tijd. We moesten eerst nog even een post afwerken voor die klant en de contentkalender aanvullen voor die andere klant. En ja, dat ontwerp voor de nieuwe website van nog een andere klant, daar moesten we ook dringend aan verder werken. Onze eigen sociale media en branding laten te wensen over. Geen tijd. Actief prospecteren deden we niet. Geen tijd.
Onze kranen lekten. We waren afgeweken van het pad dat we zo zorgvuldig hadden uitgestippeld. Op zich is het natuurlijk niet noodzakelijk verkeerd om van je pad af te wijken. Wie te rigide aan zijn oorspronkelijke plan vasthoudt, is niet voldoende flexibel om te overleven in een wereld die razendsnel verandert. Maar bij ons betekende dat afwijken van het plan net dat we niet meer evolueerden, dat we niet groeiden, dat Elke en ik verzopen in puur uitvoerend werk.
En laat dat nu net zijn wat we mordicus wilden vermijden. Dus moesten we ingrijpen.
Wat kan ik doen? Wat moet ik doen?
Dat was gelukkig tamelijk eenvoudig. Ik had die oefening een paar jaar tevoren al eens gemaakt en had ontdekt dat je je werk ook met een andere mindset kan benaderen. Veel kleine ondernemers hebben moeite met loslaten. Ze hebben jarenlang alles alleen gedaan, op hun manier en dat is de beste manier gebleken. Dat is wat klanten van hen verwachten. Het kan goed zijn dat dit herkenbaar is, maar ik heb het wel degelijk over de Bjorn van enkele jaren terug.
Wanneer het te druk was, ging de Bjorn van enkele jaren terug op zoek naar extra werkkracht: welke freelancer kan ik het ‘werk te veel’ toevertrouwen (zij het dan met een bang hartje)? Wat ik niet zelf kon doen, werd uitbesteed. Maar eigenlijk is het veel gezonder voor jezelf en je onderneming om wat meer los te laten en de vraag te stellen: van welk werk is het absoluut noodzakelijk dat ik het zelf doe?
Alles wat niet strikt noodzakelijk door jezelf gedaan moet worden, kan je uitbesteden. En ja, dat is even de billen toeknijpen in het begin. En ja, je zal aanvankelijk veel tijd besteden aan het controleren van het uitbestede werk. Je bent wat meer bezig met briefen, bellen, mailen. Maar de tijd die vrijkomt (ook mentaal) geeft je eindelijk de ruimte om bezig te zijn met wat echt belangrijk is: je eigen zaak laten groeien.
Wanneer ik nog eens tijd heb, schrijf ik een stukje over hoe we dat met Sparkling Arrow concreet hebben aangepakt. Het is beloofd!